Concerto pour brass band et orchestre

Voor sommigen roept de Britse brassband misschien beelden op van vervlogen tijden - van mijnwerkers en 'de Hovis-reclame', of Terry Wogan en de Floral Dance. Maar brassbands zijn een levend, vitaal en integraal onderdeel van de Britse muzikale cultuur dat veel verder reikt dan de grenzen van het eiland.

De Britse brassbandbeweging is uniek in de muziekwereld, niet enkel vanwege haar geografische wortels - ze ontstond in de steenkoolmijnen van het noorden, Wales en Schotland - maar ook omdat ze een groot deel van haar geschiedenis een uitgesproken arbeidersbezigheid was. De vroege populariteit van brassbands resulteerde in een snelle toename van bands in heel Groot-Brittannië tot het punt dat ze in bijna elk dorp en elke stad in het land te vinden waren, nauw verbonden aan de plaatselijke mijnen en fabrieken. Als zodanig kunnen brassbands beschouwd worden als een van de belangrijkste aspecten van de Britse muziekwereld. Hun groei resulteerde in "the first mass involvement of working-class people in instrumental art music,not just in Britain, but possibly anywhere." (Trevor Herbert, ‘Bands: The Brass Band Movement in the 19th and 20th Centuries’).

Ik ben opgegroeid in een voormalige gemeenschap van mijnwerkers. In de plaatselijke brassbands, waar mijn hele familie nog steeds in meespeelt, begon ik mijn muzikale opleiding. Concerto Grosso for Brass Band and Orchestra is een liefdesbrief aan die muziek en die gemeenschappen. Het is een feestelijk werk dat gebruik maakt van de culturele erfenis en de muzikale stijl van de brassband. Concerto Grosso for Brass Band and Orchestra is een vijfdelig werk in twee delen. Deel één gaat in op de geografische, industriële en socio-economische wortels van het medium, terwijl deel twee de muzikale aspecten verkent die synoniem zijn met deze muziek: hoge lyriek en duizelingwekkende virtuositeit.

tekst: Gavin Higgins