Kamermuziek: Schubert en Sjostakovitsj
Sjostakovitsj’ symfonieën zijn mijlpalen in het symfonische repertoire. Stuk voor stuk klinken ze genadeloos dramatisch, met een ondertoon van rebellie en ironie. Zijn Vijftiende en laatste symfonie klinkt introspectiever, en werd door tijdgenoten vaak gezien als een portret van het opgroeien: het vrolijke eerste deel stelt het kind voor, het stoere laatste deel de volwassen man. In de versie voor pianotrio en drie slagwerkers wordt zijn Vijftiende tot de essentie herleid. Zelden klonk de klankenwereld van Sjostakovitsj zo ingetogen en transparant. Ook Schuberts Notturno is een werk van stille intensiteit. In de wondermooie setting van AMUZ komt dit serene pareltje, dat pas na de dood van de componist voor het eerst werd uitgevoerd, ultiem tot zijn recht.
Programma
Schubert Notturno in Es, D 897
Sjostakovitsj Symfonie nr. 15 (arr. voor pianotrio en drie slagwerkers)
Artikels