Het Koninklijk Concertgebouworkest & De Nieuwe Wereld

Als we één woord zouden moeten plakken op deze concertavond, dan is het wel hartstocht. Zowel in de hedendaagse compositie Orewoet van de Nederlander Robert Zuidam als in de meeslepende Negende symfonie van een door heimwee getergde Antonín Dvořák spat de passie en het verlangen van de muziek af. Het Koninklijk Concertgebouworkest, onder leiding van de al even vurige Andrés Orozco-Estrada, heeft een lange traditie om Nederlandse componisten te omarmen. Het Middelnederlandse ‘orewoet’ betekent ‘vurig verlangen’ of ‘hartstocht’, de kern van Zuidams muzikale vertelling. Daartegenover staat Dvořáks Negende symfonie, een van de meest geliefde symfonieën aller tijden. Als directeur van het conservatorium in New York liet Dvořák zich inspireren door de muziek van de inheemse en Afro-Amerikaanse gemeenschappen. Hij verweefde volksmelodieën met grootse thema’s die de Amerikaanse vergezichten oproepen. Tegelijkertijd resoneert er in de muziek een diep verlangen naar zijn Boheemse thuisland – een heimwee die de symfonie een bijna universele, emotionele diepgang geeft. Een avond waarin hartstocht en verlangen in alle facetten worden verkend, en het Koninklijk Concertgebouworkest opnieuw bewijst waarom het tot de wereldtop behoort.